Mijn moeder slaapt op een kokosmat, een karavaan trekt door de woestijn. Er is zoveel ruimte, dat richting vragen te verwaarlozen is. Ik hoor mijn taal ruizen in ons laatste gesprek. Zij huist in mijn accent en in mijn slaap spreekt zij hardop. Langzaam ontvreemdt zij in een andere taal, verschijnt zij soms nog op…