Slaapzak

Dit is de laatste slaapzak die ik voor je koop. Je vraagt 
hoeveel eenden erin zijn verwerkt. Ik antwoord met 
synthetische woorden.

Warmte is gering, de rits blijft altijd hangen door 
een stukje pyjama, de binnenvoering of misschien 
onoplettendheid.

Je ritst de slaapzak open, negeert kapotte tandjes, 
legt hem neer als een tweepersoonsdeken.

Dit gedicht is vandaag gepubliceerd in het online tijdschrift De schaal van Digther. Kijk morgen ook op hun website, dan wordt een ander gedicht van mij geplaatst.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *