Op een dag wordt de porseleinen Olifant uit een kringloopwinkel gehaald. Olifant is blij om de winkel te verlaten met fluwelen gordijnen en langspeelplaten. Eindelijk naar een huis. Wanneer Olifant thuis komt wordt zij in de vitrinekast gezet op de plank met klokken. ‘Je staat voor de tijd’, zegt de klok tegen Olifant. ‘Pas op dat je mijn wijzers niet voor- of achteruit schuift’. Olifant durft niet meer te bewegen en valt in slaap. Na een nacht tussen het getik van de klokken te hebben geslapen loopt Olifant naar de plank met een fotolijst en porseleinen bord. ‘Je staat voor het gebergte’, zegt de fotolijst. ‘Zo weten mensen niet meer hoe hoog zij hebben geklommen en hoe mooi het uitzicht was’. Olifant denkt aan haar bergen: aan de palmen en bananenbomen waar zij met haar familie langs liep. Olifant zucht en loopt naar de kandelaar, een plank verderop. ‘Je staat in mijn licht’, zegt de kandelaar. ‘Jouw kaars brandt niet’, zegt Olifant vertwijfeld. ‘Oh ja klopt’, antwoordt de kandelaar. ‘Pas als de dagen korter en kouder worden mag ik uit de vitrinekast en op de tafel staan’. Olifant zou graag mee willen. Uit de vitrinekast naar de tafel of de vensterbank misschien. Naar een plek waar zij kan springen, draaien en stampen. Olifant wil weer verder lopen, als de kandelaar zegt: ‘O, je hoeft niet weg te gaan’. ‘Ik zoek een nieuw plekje op deze plank’. ‘Er is genoeg ruimte voor ons tweeën’. De kandelaar draait, schuift en dan ‘bam’ tegen Olifant aan. ‘Au’. Een scheur in de kont van Olifant. Olifant wordt in de la gelegd met brieven en foto’s. Olifant leest een brief over de zee, stranden en wandelingen over zand. Olifant mist haar zandwegen, hoge bomen, vogels en alle andere dieren in het regenwoud. De volgende dag wordt de scheur in haar kont gelijmd. Olifant zit in het donker op een stapel boeken te drogen. Naast haar staat een wereldbol. ‘Weet jij een plek waar ik in niemands licht sta of voor een herinnering van een ander of dat ik per ongeluk de tijd stop of vooruit schuif en waar ik geen scheur in mijn porselein krijg?’’ vraagt de Olifant. ‘Dat kan overal en altijd gebeuren’, zegt de wereldbol. ‘Waar zou je het liefst in het licht willen staan, een herinnering willen zijn en soms de tijd willen stoppen of vooruit willen schuiven, en soms jouw porselein schaven?’ ‘Dat is tussen de bloemen en planten’, antwoordt Olifant. ‘Waar wacht je op’, zegt de wereldbol. En Olifant springt naar de plank met de planten en bloemen.
Na een aantal schetsen heb ik het verhaal ‘Porseleinen olifant’ geschreven en gesneden uit gekleurd papier. Binnenkort lees ik dit boekje voor tijdens het Sparkling eyes evenement en geef een bijpassende workshop.