Kameleon op sterk water

Het water strijkt langs ogenontluikt regenboogvliesverbindt kleurloos zichten salmiak gedachtenbepalen het zwart in je huid.Kameleon op sterk waterdrink je kleuren leegpas je niet meer aandaar word je zo moe vaniedereen kijktkleur verschiet naast rozenpatroon verbloemt onderhuids.Nu houden zure grepenje in bedwangalsof je mag stilstaanin één gedaante.

Fabrieksvriend

Als ik een vriend mocht maken in de vorm van een vuilnisbak daar een bananenschil in gooien in plaats van uitglijden betonkruimels van jouw kin wrijven. Ik zou jou ‘als het glas teveel’ blazen de inhoud van jouw longen tentoonstellen in het blauwe zwaailicht. Of de woorden ‘pas op’ schreeuwen voor een versleten zebrapad zodat…