Lichtbundel

We rekten dagen door laat naar bed te gaan 
leenden licht van fotografen buiten de sluitertijd

sloten deuren voor elkaar als we plassen moesten 
klommen we uit het raam. Gras vertrouwden we overal.

We wisten wie we waren als vreemden in vreemde steden 
duivenschijt op het plein was telkens ons verzamelpunt.

Soms dachten we lampen te hebben gebroken maar ze bleken 
oplaadbaar te zijn.

Drie gedichten stonden op Passionate Platform met een prachtige illustratie van Charlotte van Hacht

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *