De kunst van schreeuwen is vanuit het middenrif want longen uit de lijven schreeuwen verkort jouw levensduur. Zo kreeg ik een acht op biologie door in en uit te ademen voor de klas al heb ik het uitademen nooit begrepen ik geef niet graag weg wat borstholte vult. Ik zwaai mijn rijkdom van zuurstof weg op lucht gedragen schreeuw ik jouw naam bij het passeren van een trein dat voelt goed. Zo weet je nooit dat mijn kunst van schreeuwen jouw naam was.