Hij zet de tafeltjes achterelkaar neer
met een afstand dat je niet meer
kunt antwoorden als een ander,
hij wisselt van baan, verdeelt blauwe
enveloppen, draait het telefoonsnoer
om zijn vinger.
Aan de muren kleven zoveel geuren
dat je jezelf kunt ruiken. Cement is
een vergissing voor de stenen, als ze
minder hard waren, waren we gebleven.
Voor de dag van de architectuur ben ik uitgenodigd door de Haarlemse Dichtlijn om te komen voordragen in de Kleine Heiligland 84. Eerst was dit gebouw een belastingkantoor, toen een gemeentehuis en nu staat het leeg. Over dit gebouw schreef ik het bovenstaande gedicht.