Zij zwaait met ruime bochten om de vetplanten heen,
tussen water geven en verval beloof je een terugkeer.
Cactussen hebben minder strakke deadlines, alleen
daar lopen moeders traanbuizen van vol.
Zij verkleint de afstand met huid en rimpel, haar wangen
plakken tegen de ruiten, haar adem vormt doffe plekken,
daarachter wacht zij op je.
Het gedicht ‘De dag dat je je moeder achter het raam laat staan’ (met een iets te lange titel) wordt opgenomen in de gedichtenbundel ‘All you need is love’ van de uitgeverij Amfea.