Dagen langs de vloedlijn in grof schelpmateriaal geploegd in een visnet verstrikt geraakt, ergens moet je hier zijn tussen eb en vloed, de zee trekt zich terug. Een hond pist naast je op het strand. Een mossel, kokkel, wadslak spoelen aan. Ik meet de dikte van de ribben de afstand er tussen, hoe vaak moet…
All posts in Gedichten
DW B – Vintage
Rapsodie in blauw Lauwwarm is je borstkas,zuurstofarme aders blauw in de brochure. Een bromvlieg landt op je beurse plek,sinds wanneer ben je rottend vlees geworden? De wipwap die je omhoog lanceerdezonder het gewicht van de ander te wegen. Je bewoog, wisselde lucht en grond af,een halve autoband ving het verschil op. Zo gaaf om mee…
Regenplas
Opa zwemt in de zee als hij aan Ceylon denkt tussen kwallen verdrink je niet in je verdriet. Ik dans met mijn vader op muziek van zijn lp’s, wanneer ze blijven hangen denk ik aan kwallen. Ik vraag opa of ik op de regen kan staan. Nee, zegt hij, het druipt vanzelf van je af.…
Hoe we ons opladen
Tussen kwijtraken en blijven wachten verlengen we kabels voor een beter bereik, om je te laten struikelen als je binnenkomt. We vormen een comité met plakkerige handen van zuurstokken en limonade, te sterk gemengd: er zitten gaten in onze harten als de kleine wijzer op de tien staat, volgen we hem tot we naar lege…
Grondstof
Na het spreken houd ik stenen gedachten over. In schrift beitel ik een waterlijn in mijn hoofd, een vlasvezel om mijzelf zachtjes vooruit te duwen, in linnen verdraag ik mij. Toch beweer ik: een waterlijn is geen rivier om te varen. Ik stort mijzelf als cement. Wat zal ik binden? Ik meng maar kom niet…
Olifantenpaden
We blijven bekende paden volgen, het slaapmiddel voor overdag als we omkijken wordt onze huid dunner. Het blijft een omweg in de porseleinkast zien we mogelijkheden om scheurtjes te kweken voordat we gebroken worden door wat we hebben gekend.
Zijlijnactivist
Met plaksel hars ik mijn hele lichaamof het oordeel van buitenaf naar binnen stroomtweet ik pas als ik de middenlijn bepaal. De leraar loopt naar de gang als iemandvoor zijn beurt spreekt. Ik zie de middelste rijdie nooit naar buiten kijkt niet per se slimmer worden. Het ligt niet aan het aantal lessen, maar aan…
F5 toets
De stad krimpt. Waslijnen zijn dunne flosdraden waar meeuwenpoten losjes omheen hangen. Mensen verdampen maar ik vind je nog op Google Maps. Jouw straten hebben meer kleur dan het grijs dat jij mailde. Ik heb een maquette voor ons gemaakt. We slapen in de braamblauwe kamers met advocaatgele accenten. Je vraagt naar de dikte van…
Zaagillusies
Je stopt jezelf in een kist na een halve pirouette zou je een ballerina kunnen zijn maar niet vandaag de goochelaar snijdt je met een zaag doormidden. Je weet dat de bovenste laag van je huid voornamelijk uit dode cellen bestaat. De zaal vraagt zich af of je de binnenkant hebt bekeken of je ziel…
Kunsttijdschrift Vlaanderen
Huiswees Waar zijn de kinderen gebleventussen mij inklampen lakens zich vast aan vochtvergist een schaakbord zich in rijstkorrels aan het einde van de straatbranden waxinelichtjes,bijenwas is geen bindingsmiddel, zij houden zich vast aan het koordover zee gespannen dansen zijnaar vaders toe. Met 12 dichters, die onderweg zijn op de wegen van de poëzie, sta ik…