Als de wereld de poëziebus was dan konden we ons druk maken over stapelbedden, vergeten ontbijten, jassen verloren. Iemand wijst je op het plafond omdat kunstgeschiedenis vanaf de 19e eeuw begon. We trainden geen f*cking duiven want ook wij wisten niet waar thuis was. Brieven kwamen sowieso aan binnen 3 minuten in onze harten, soms duurde ’t iets langer door die moeilijke poëten;). Dank jullie wel Babes & Brothers <3
