We rekten dagen door laat naar bed te gaan
leenden licht van fotografen buiten de sluitertijd
sloten deuren voor elkaar als we plassen moesten
klommen we uit het raam. Gras vertrouwden we overal.
We wisten wie we waren als vreemden in vreemde steden
duivenschijt op het plein was telkens ons verzamelpunt.
Soms dachten we lampen te hebben gebroken maar ze bleken
oplaadbaar te zijn.
Drie gedichten staan op Passionate Platform met een prachtige illustratie van Charlotte van Hacht.
Last Tweets