Zo leuk! In oktober komen vier gedichten van mij in Het Liegend Konijn. Dit tijdschrift vind ik zo mooi vormgegeven en ben blij om tussen de andere dichters te mogen staan. Nog een maand wachten;)
Stofzuigen kan altijd nog
Het gedicht ‘Stofzuigen kan altijd nog’ heb ik in een kijkdoos geschreven en getekend. Details uit het gedicht heb ik in de illustratie verwerkt.
Zeepkruid
Wees als zeepkruid mijn kind: winterhard in Siberië,
zacht voor tere stoffen.
Oma verwijdert vlekken ermee uit mijn zeegroene jurk,
drogend aan het wasrek op het balkon. We missen de zon,
ik draag de onderjurk van oma.
Mijn puberteit schemert erdoorheen: begin van borstengroei,
hormonen of ik later moeder word, maar eerst een kleinkind zijn:
de kameleon. Welke kleuren blijven over na aardappelen met ijsbergsla.
Naast mijn jurk, niet droog genoeg om te dragen, opent zich een wereld
met kikkers, flatgebouwen en treinreizen. Ik mag vertrekken
als mijn lichaam niet meer doorschijnt.
Het gedicht ‘Zeepkruid’ kreeg een eervolle vermelding in de wedstrijd ‘Sneeuwwoordje en de zeven verzen’ van Poemtata. Totaal ontvingen zij 312 inzendingen.
Last Tweets